De Schnurregiglima

 

Ruhig, fascht schüch chunnt er ine gloffe,

er hät sich no neime ä weng Muet agsoffe,

in verissene Jeans und mit fettige Hoor

ä Marlboro hängt lässig hinterem Ohr.

Ä churze Blick zue de Band hey lueget i bi do          

er längt sich an s Ohr  und holt si Marlboro,

in einere Hand ä Halbe, in de andre s Instrument

er luegt sich um, ob ihn denn niemand chennt.

 

Er isch de Schnurregiglima, 

er wär so gern ä Superstar,

beinah hät er s gschafft, aber nur beinah

doch leider hät er s nötig Glück nit gha.

 

De Tisch wo er sitzt isch voll leere Fläsche,

er chnublet die letschte Kröte us de Däsche,

in de Hand hät er dann s Geld für ä Halbe Bier  

und ä alt verrumpflet Zigarettepapiir.

Und dann goht er uf d Bühni  in ä anderi Welt,

luegt abe uf  d Lüt dört unde im Zelt,

jetzt endlich goht s los, cha er zeige was er cha,

jetzt isch er wer isch er de Schnurregiglima

 

Er isch de Schnurregiglima, 

er wär so gern ä Superstar,

beinah hät er s gschafft, aber nur beinah

chumm spil üs eine Schnurregiglima

 

Er isch de Schnurregiglima, 

er wär so gern ä Superstar,

beinah hät er s gschafft, aber nur beinah

doch leider hät er s nötig Glück nit gha... 

 

Summerzit

                         

S isch so wit, s isch so wit, summ summ summ Summerzit

S isch so wit, s isch so wit, summ summ summ Summerzit

 

D Sunne sticht durch s Rollo i weiß nit wenn i heim cho bin,

i mach s Fenster uf und atme ganz tief i, dusse fliegt ä Schmetterling.

I glaub, i glaub, i glaub jetzt isch er do

I glaub, i glaub, i glaub über d Nacht isch de Summer cho.

 

Jetzt isch s so wit,        s ìsch wider Summerzit           ioh 

Jetzt isch s so wit,         s ìsch wider Summerzit           ioh 

 

Mi Launi stiigt es isch en Traum kei Wölkli chann i seh,

s gehn keini 10 Minute rum no hock i im Cabriolet,

s Lebe isch halt schön de chasch mer sage was de willsch,

unterm Sunneschirm am Baggersee, wenn grad ä Weizeglas uffüllsch. 

I glaub, i glaub, i glaub jetzt isch er do,

I glaub, i glaub, i glaub über d Nacht isch de Summer cho

 

Jetzt isch s so wit,         s ìsch wider Summerzit           ioh 

Jetzt isch s so wit,         s ìsch wider Summerzit           ioh

 

Wenn d Sunne dann richtig chnallt und i ins Wasser lueg,

dann goht mr s Herz uf und i fühl mi richtig guet.

I mach ä Fläschli uf, schenk no ä Gläsli i 

s chönnt niene uff de Welt jetzt schöner sii.

 

Jetzt isch s so wit,         s ìsch wider Summerzit           ioh Jetzt isch s so wit,         s ìsch wider Summerzit           ioh 


                      

 

 

 

De Stroßemusikant

 

Wie jede Dag am zehni zmorge s isch no nit so viil los,

uf em Weg zu sim Arbeitsplatz irgendwo uf de Stroß

s Instrument im Huckepack nur si Saxophon debi,

jammert nit über s Lebe, s chönnt schlimmer sii

 

Viili hundert Mensche chömme am Dag bi ihm vorbei,

vom Alltag gstresst und jede mit Sorge für zwei.

Wie von re fremde Macht ergriffe in ihrer Eili gstoppt,

stehn si do und bewundere was für sanfti Tön er dem Instrument entlockt.

 

Zfride mit sich selbst in siinere eigne kleine Welt,

in sich versunke spilt er für wenig Geld,

brucht kei Orchester und er brucht kei Dirigent

de Stroßemusikant mit em Saxophon in de Händ. 

 

Oft sin des die einzigste Minute wenn die Tön vom Sax erklinge,

wo sie ihr verbissnes Gsicht chönne zu me Lache zwinge

und genau des, des wenn er sieht wie so ä Mensch nur ganz kurz lacht,

bestätigt ihn in dem was er macht.

 

Zfride mit sich selbst in siinere eigne kleine Welt,

in sich versunke spilt er für wenig Geld,

brucht kei Orchester und er brucht kei Dirigent

de Stroßemusikant mit em Saxophon in de Händ  Oho – oh

 

Zfride mit sich selbst in siinere eigne kleine Welt,

in sich versunke spilt er für wenig Geld,

brucht kei Orchester und er brucht kei Dirigent 

de Stroßemusikant mit em Saxophon in de Händ.  

 

 

De magisch Augeblick

 

Neulich Zobe han i d Kollege troffe, 

Chips hä mer gesse und Wii hä mer gsoffe,

glandet sin mer dann biim Thema Nr. 1.

Wie schaff is am beschte ä Frau z verführe, 

git s ä Grundrezept oder chann is spüre,

do klingt s us de Runde i weiß numme eins.

 

Es git ä ganz bestimmti Zit und zwar de magisch Augeblick

do muesch bi de Heck sii, do muesch schalte, 

do muesch sage was de wit.

 

In re Parfümwolke bin i dann los,  

i war selber überrascht denn de Erfolg war groß

ä Schönheit wie si schöner nit cha sii.

Mir hän uns sehr guet verstande des hän mer beidi gspürt, 

deshalb hät si mi dann gfrogt, ob i si heimfahre würd,

aber sicher doch do war i gli debi.

 

Es git ä ganz bestimmte Zit und zwar de magisch Augeblick      

do muesch bi de Heck sii, do muesch schalte, 

do muesch sage was de wit

und spürsch en nit de magisch Augeblick,

dann häsch verlore, dann häsch s verpasst, 

dann klappt s halt wider nit.

 

Bin re  acho i bi extra langsam gfahre,

wi ä Engel hät si gluegt s war still im Charre,

si hät d Auge gschlosse und gwartet was i mach

und i ha Tschüss gseit, i Trottel wi ha i mi ghasst, 

i ha halt wider mol de Augeblick verpasst,

des mit dem Augeblick des isch halt so ä Sach.

 

Es git ä ganz bestimmte Zit und zwar de magisch Augeblick

do muesch bi de Heck si, do muesch schalte, 

do muesch sage was de wit...

 

 


Di z berühre

 

Endlich s chunnt Freud uf in mir,  

es wird angenehm ruhig und i chumm zu dir.

D Arbet und alles wiit hinter mer glo, 

di z hebe und z drucke i freu mi scho

I bruch nit viil Geld und i bruch au kei Eigeheim,

alles was i bruch des bisch du -  nur du -  ganz allei

 

Di Hoor z'berühre, diin Atem z spüre, 

baut mi uf und git mer Muet

Di  z hebe und z drucke und di z verführe, 

verzaubert mi und duet mer guet

 

Natürlich isch s nit immer so gsi, 

de eini oder andri Striit war au debi

Zauberei, Wunder oder Magii

des zwische uns zwei cha nur so öbbis si.

Glaub mer ohni di hät mi Lebe ä ganz andere Sinn

und deshalb bin i froh, dass i do -  bi dir  -  glandet bin.

 

Di Hoor z berühre, diin Atem z spüre,     

baut mi uf und git mer Muet.

Di  z hebe und z drucke und di z verführe, 

verzaubert mi und duet mer guet.

 

Di Hoor z berühre, diin Atem z spüre,      

baut mi uf und git mer Muet.

Di  z hebe und z drucke und di z verfü----hre, 

verzaubert mi und duet mer guet,

verzaubert mi und duet mer guet,

verzaubert mi und duet mer guet

 

 

 

 

Erinnersch di dra

 

De ersti Blickkontakt  (erinnersch di dra)

Und wie üs d Leideschaft packt (erinnersch di dra)

Wie im ä Film isch s gsi (erinnersch di dra)

Romeo und Julia  und mir hän d Hauptrolle gha

 

Erinnersch di dra, erinnersch di dra,

erinnersch di dra, wie s damals war.

Erinnersch di dra, erinnersch di dra, 

guet, dass mer sich erinnere cha.

 

Dann unsri erste Zwiifel (erinnersch di dra)

s ersti bösi Wort (erinnersch di dra)

s erst Mol kopflos ällei (erinnersch di dra)

s ersti Drama däheim und mir hän d Hauptrolle gha

 

 

Erinnersch di dra, erinnersch di dra,

erinnersch di dra, wie s damals war.

Erinnersch di dra, erinnersch di dra, 

guet, dass mer au vergesse cha.

 

 

Erinnersch di dra, erinnersch di dra,

erinnersch di dra, wie s damals war.

Erinnersch di dra, erinnersch di dra, 

guet, dass mer sich erinnere cha.

 

 

 

 

De Heizer

 

Es war um 1895 Hundert Tonne Stahl

rolle mit brachialer Kraft

durch s Wisetal, durch s Wisetal.

Ä lute Pfiff, Dampf stiigt hoch, 

de Heizer schuflet Chohle noch.

 

D Auge funkle wie besesse er hät kei anderi Wahl,

wirft er Chohle in de Chaschte

in sinere Seelequal, in sinere Seelequal.

Immer schneller no ä Schufle 

hört mer d Chölbe rhythmisch schnufe

 

Heizer mach doch langsam Mensch mir fahre no in Tod,

er schuflet bis de Chessel glüeht

was ine goht, was ine goht.

Schnee verwirbelt meterhoch, 

unterm Zug gen d Schine noch.

 

isch todestill de Heizer denkt de Teufel hät n gholt,

bis er siht wie d'Flocke danze

im Obendrot, im Obendrot.

Schnee vermischt mit Rueß und Bluet löscht si eigeni Seelegluet.

 

 

 

 

Uf em Heimweg

 

Wenn i zmorge uf em Heimweg bi,  

es goht mer guet, i denk an di.

So laufe i dann de Stroß entlang, 

di Nacht war schön, di Nacht war lang.

 

Kei Zit am Tag hät so viil Rueh,  

wie wenn i unterwegs bi heimeszue,

es goht mer guet und so soll s si,  

wenn i zmorge uf em Heimweg bi.

 

Uf em Heimweg zmorge ganz allei,   

z fueß unterwegs völlig sorgefrei,

do goht s mir gut und so soll s si,    

wenn i zmorge uf em Heimweg bi.

 

Alles wirkt so frisch und ruhig,

noch dere Nacht des duet so guet.

D Welt isch no in Schatte ghüllt, 

bevor si sich mit Lebe füllt.

 

Uf em Heimweg zmorge ganz allei,   

z fueß unterwegs völlig sorgefrei,

do goht s mer gut und so soll s si,    

wenn i zmorge uf em Heimweg bi.

 

 

 

 

Nacht am See

 

Es war e wunderschöni Summernacht,  

de ganzi Dag hät d Sunne glacht.

Starr richtet sich mi Blick  in d Finsternis  

solang bis i alles um mi umme vergiss.

Oh - oho  in dere Nacht am See.

 

De Sternehimmel spiegelt sich im See, 

schiint obe und unde nüt anders me z geh.

I weiß nit wenn und wie des gange isch,  

dass du uf eimol vor mir gstande bisch.

Oh-oho wie im a Traum isch s gsi.

Oh-oho in dere Nacht am See.

 

Du häsch gfrogt, isch no ä Plätzli frei  

und dann ware ruck-zuck zwei, drei Stund vorbei.

Die Zit mit dir war eifach zauberhaft  

voller Gefühl und voller Leideschaft.

 

Und dann langsam isch de Morge cho  

und du häsch gsait du muesch jetzt leider go.

Zum Abschid häsch mi no uf d Stirne küsst,

jo wenn i doch numme di Name wüßt.

Oh-oho  i ha di nie me gseh.

Oh-oho  sit dere Nacht am See.

Oh-oho  i ha di nie me gseh.

Oh-oho  sit dere Nacht am See.

 

 

 

 

Zeller

 

De warsch oft zmittsdrin aber bisch no nie ä Schönheit gsi,  

di alti Zit hät Narbe hinterlo.

Und trotzdem fesselsch und beidrucksch mi, 

häsch di in schlechte Zite nit eifach hänge lo.

 

Und ä Fremde mag sich froge was s in Zell soll Schönes ge,

doch i glaub de muesch es eifach nur mit Zeller Auge seh,

doch des isch nit so eifach, denn en Hoke isch debi

 

Zeller chasch nit werde  -   Zeller mueß mer si

 

Bim Gutmann-Beck häsch s Weckli kriegt 

und bim Seger-Metzger d Wurscht,

mit em kaputte Zug bisch bim Kunzelmann Seppli gsi.

De Lehrer Maier hätt der s Rechne und au s Kämpfe glehrt

und als Bueb häsch welle ä chlei Schrätteli si.

 

Und jetzt lauf i in s Städtli und i ha de Chlei debi             

und er frogt mi,

"sag mol Vater, bisch du scho immer ä Zeller gsi"

und i denk zruck an früher, wo i no chlei gsi bi     --     und sag

 

En Zeller chasch nit werde, en Zeller mueß mer si.

 

 

Egal an welem Ort uf dere Welt grad bisch,

s ìsch niene wie s däheim in dinere Heimat isch

und erscht wenn dann mol furt bisch, erinnersch di an viil

Heimat isch kei Ort --  Heimat isch ä Gfühl

 

Und ä Fremde mag sich froge was s in Zell soll Schönes ge,

doch i glaub de muesch es eifach nur mit Zeller Auge seh,

doch des isch nit so eifach, denn en Hoke isch debi

 Zeller chasch nit werde  -   Zeller mueß mer si